sobota, 12 marca 2016

Źródła naszej wiedzy

Bibliografia
Abramowicz Mieczysaw., [w:] 30 dni, Nr1/2 (27/28) 2001r.
Abramowicz Mieczysław, Każdy przyniósł, co miał najlepszego, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2006
Berendt Grzegorz, Żydzi na gdańskim rozdrożu 1945-1950, Wydawnictwo 44, Gdynia 2000
Berendt Grzegorz, Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańśk 1997
Echt Samuel, Dzieje Żydów gdańskich, Wydawnictwo Oskar i Maszoperia Literacka, Gdańsk 2012
Meisler Frank, Zaułkami pamięci, Instytut Kaszubski, Gdańsk 2014
Popiński P., Gdańsk na Starej Pocztówce, Gdańsk 1996.
Śladami żydowskimi po Kaszubach, pod red. Mirosława Borzyszkowska-Szewczyk, Instytut Kaszubski, Gdańsk 2010
Tusk D., Duda W., Fortuna G., Gach Z., Był sobie Gdańsk, Gdańsk 1996.

Zbiory Archiwum Państwowego w Gdańsku
Zbiory Biblioteki PAN w Gdańsku
Wystawa w Synagodze we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7
Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie

Przekaz ustny
Spotkanie z p. Mieczysławem Abramowiczem – pisarzem i historykiem
Spotkanie z p. Marcinem Kurr – pracownikiem APG
Spotkanie z p. Michałem Ruckim – wiceprzewodniczący Gminy Żydowskiej w Gdańsku


Portale internetowe

Wykaz miejsc związanych z życiem Żydów w Gdańsku

1.       Altstädtischer Graben (Podwale Staromiejskie) / Tischlergasse (ul. Stolarska) – stalownia (Ostdeutsche Stahlwerke)
2.       An der Reitbahn (ul. Bogusławskiego, przy Teatrze Szekszpirowskim) – Wielka Synagoga
3.       An der Reitbahn 4 (ul. Bogusłąwskiego) - Prywatna klinika dr Theodora Wallenberga
4.       Ankerschmiedgasse (ul. Kotwiczników) – drukarnia Carla Bäckera
5.       Breitgasse (ul. Szeroka) skwer obok kościoła św. Mikołaja – Synagoga gminy przy ul. Szerokiej
6.       Breitgasse 123/124 (ul. Szeroka) - sklep konfekcyjny Louisa Israelskiego
7.       Breitgasse 130/132 (ul. Szeroka) – siedziba bractw wiązanych z synagogą przy ul. Szerokiej
8.       Breitgasse 83 (ul. Szeroka 83) – Cafe Krantor
9.       Breitgasse 94 (ul. Szeroka) - dom Fürstenbergów
10.   Broschkirscherweg 4 (ul. Wiślna) – zakład stolarski Pulvermacherów
11.   Dominikswall 5 (ul. Wały Jagielońskie) – prywatne gimnazjum żydowskie Ruth Rosenbaum
12.   Dominikswall 6  (ul. Wały Jagiellońskie 2/4) – Danziger Hof
13.   Grodzisko - Nieistniejący cmentarz żydowski na Grodzisku
14.   Holzmarkt (Targ Drzewny) – sklep „Leder Boss” Franza Bossa
15.   Holzmarkt 24  (Targ Drzewny) – sklep Rudolfa Brzezińskiego
16.   Hopfengasse 55 i 56 (ul. Chmielna) – 2 spichrze Simona Ankera
17.   IV.Damm (Grobla IV) – Apteka pod Orłem
18.   Jäschkental (ul. Jaśkowa Dolina, między nr 71 a 73) – Schody Hańby
19.   Junkergasse 6 (ul. Pańska 6) – synagoga gminy ze Starych Szkotów
20.   Karrenwall 34 (ul. Okopowa) – biuro zakładu stolarskiego Pulvermacherów
21.   Kohlenmarkt (Targ Węglowy) – dom handlowy Freymann
22.   Langer Markt (ul. Długi Targ) – antykwariat M. Bruckstein & Sohn
23.   Langer Markt 18 i 43 (ul. Długi Targ 18 i 43) – kamienice Lessera Giełdzińskiego
24.   Langgarten (ul. Długie Ogrody) – pierwszy zajazd dla Żydów
25.   Langgarten (ul.Długie Ogrody, koło nr 26) – Wilhelm Theater
26.   Langgasse 73 (ul. Długa) – Apteka pod Lwem
27.   Langgasse 73 (ul. Długa) – dom obuwia Leiser
28.   Langgasse 75 (ul. Długa) – dom mody Nathana Sternfelda
29.   Lastadia – fabryka papierosów Jakuba Borga
30.   Lawendengasse  (ul. Lawendowa) – synagoga gminny Winnicy
31.   Mariacka 25/26 – fasada Muzeum Archeologicznego z napisem A.S.B. (Anker Simon Brotfabrik)
32.   Mattenbuden (u. Szopy) – synagoga ul. Szopy
33.   Mausegasse 7 (ul. Owsiana 7) –„Czerwona Mysz”(„Rote Maus”) budynek getta
34.   Milchkannengasse (ul. Stągiewna) – drukarnia Kahne
35.   Milchkennengasse 26 (ul. Stągiewna) – budynek getta
36.   Mirschauerweg (ul. Partyzantów 7) – Synagoga we Wrzeszczu
37.   Plac Dominikański - Dom Handlowy Juliusa Simona Goldsteina
38.   Rittergasse 7–8 (ul. Rycerska) – Gdańska Fabryka Chleba Simona Ankera
39.   Silberhütte (ul. Hucisko) – willa Simona Ankera
40.   Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie), przed Dworcem Głównym PKP - Pomnik KIndertransportów
41.   Stolzenberg (Chełm) ul. Cmentarna – Cmentarz żydowski na Chełmie
42.   Traugutta, las – nieistniejący cmentarz we Wrzeszczu
43.   ul. 3 Maja, obok kościoła p.w. Bożego Ciała -Cmentarz Nieistniejących Cmentarzy
44.   ul. Wałowa 15 – Biblioteka PAN
45.   ul. Wałowa 5 – APG
46.   Wallgasse 13 (ul. Wałowa) – szpital żydowski

47.   Weissmönschen Hintergasse  (ul. Podbielańska) – stajnia Artura Lewandowskiego

Mapa centrum Gdańska
 Mapa Wrzeszcza
Dominik

czwartek, 10 marca 2016

Ulice żydowskie w Gdańsku

Langgarten czyli Długie Ogrody
W XVI w. mieściły się tu pierwsze zajazdy dla Żydów, którzy przybywali do Gdańska na Jarmark Dominikański i pozostawali w Gdańsku na dłużej. Później osiadali tu Żydzi handlujący drewnem i zbożem z Polski. Łodziami i tratwami dostarczano towary Wisłą do Gdańska, a tu pojawiali się owi Żydzi i przejmowali towary. Odgrywali oni ważną rolę jako pośrednicy handlu.

Ul. Długie Ogrody dziś - ani śladu żydowskiej obecności.

Breitgasse czyli ul. Szeroka
U zachodniego krańca ul. Szerokiej, nieco na uboczu, tuż za Basztą na Podmurzu, istniała do 1939 r. synagoga jednej z gdańskich gmin żydowskich. Dawny spichlerz wydzierżawiony w 1801 r., a zakupiony w 1820 r. przez Żydów przystosowany został do potrzeb modlitewnych. Po pożarze, który zniszczył dawny spichlerz w połowie XIX w. powstała na jego miejscu prosta budowla będąca siedzibą gminy reformowanej. Związane z tą synagogą bractwa miały swoje siedziby w budynkach przy Szerokiej 130/132.

Skwer przy ul. Szerokiej, gdzie kiedyś stała synagoga.

Spacer ul. Szeroką w poszukiwaniu śladów żydowskich.

Wśród innych akcentów żydowskich przy ul. Szerokiej wymienić trzeba sklep konfekcyjny Louisa Israelskiego przy Szerokiej 123/124, „Café Krantor” przy Szerokiej 83, gdzie tuż przed wojną działał teatr żydowski i dom Fürstenbergów przy Szerokiej 94, gdzie w roku 1850 urodził się Carl Fürstenberg, potomek żydowskiego handlarza bursztynem, który zrobił oszałamiającą karierę finansową w Berlinie, gdzie nazywany był „bankierem Bismarcka”.

                                                                                                                         Jakub T.

wtorek, 8 marca 2016

Spotkanie z panem Mieczysławem Abramowiczem

We wtorek 8 marca wyruszyliśmy z klasą do Wrzeszcza na ul Partyzantów 7. Mieści się tam jedyna zachowana, wolno stojąca synagoga w Gdańsku - miejsce spotkań i modlitw ludzi wyznania mojżeszowego czyli Żydów. Chłopcy z naszej klasy mogli włożyć na głowy mycki, czyli żydowskie nakrycie głowy, które wkładają mężczyźni wchodzący do synagogi.

Chłopcy w żydowskich nakryciach głowy.

Spotkaliśmy się tam z panem Mieczysławem Abramowiczem.  Jest to pisarz, historyk i rzecznik prasowy gdańskiej gminy żydowskiej. Napisał bardzo wiele prac naukowych i  publicystycznych oraz książek dotyczących historii Gdańska.

Pan Abramowicz pokazał nam swoją wystawę, która tam się mieści. Opowiada ona o  historii Żydów gdańskich. Śladów po bytności Żydów w Gdańsku zostało niewiele. Czasy wojny okrutnie się rozprawiły z tymi ludźmi i wszelkimi pamiątkami po nich.

Pan Abramowicz oprowadza nas po wystawie
Usłyszeliśmy wiele ciekawych rzeczy, poszerzających naszą wiedzę w tym temacie. Mogliśmy zadawać pytania i uzyskać wyczerpujące odpowiedzi. Wielu z nas odnalazło na wystawie obiekty czy fakty z życia Żydów gdańskich, które wcześniej opisywała na blogu. Były tu informacje dotyczące synagog i cmentarzy żydowskich w Gdańsku, życia codziennego Żydów, ich pasji i pracy,  Kindertransportów i getta.

Jedna z gablot wystawy, prezentująca przedmioty życia codziennego.

Zostaliśmy oprowadzeni po całej synagodze. Zobaczyliśmy zwoje Tory, gwiazdę Dawida. Otrzymaliśmy też zaproszenie na Purim czyli karnawał żydowski który rozpoczyna się 24 marca.


To było bardzo ciekawe spotkanie. Polecamy wszystkim interesującym się tematyką żydowską odwiedzenie Synagogi we Wrzeszczu i zwiedzenie wystawy. A panu Abramowiczowi dziękujemy serdecznie za poświęcony czas i pasjonujące informacje.

                                                                                                                   Kasia

               
                                                                                                                           

poniedziałek, 7 marca 2016

Wizyta w Bibliotece PAN


                 Tak jak Wam pisaliśmy ostatnio, chcąc dowiedzieć się więcej o śladach Żydów gdańskich udaliśmy się dzisiaj do  miejsca, w którym możecie znaleźć wiele ciekawych i cennych informacji, poznać historię różnych miejsc i uzyskać odpowiedź na wiele pytań. Mowa oczywiście o Bibliotece Państwowej Akademii Nauk w Gdańsku, która mieści się przy ul. Wałowej 15.
Biblioteka PAN (fot. Aleksander i Igor)




                   Rozmawialiśmy z Panią Martą Pawlik Flisikowską, która przybliżyła nam dzieje Wielkiej Synagogi w Gdańsku. Mieliśmy okazję oglądać unikatowe, archiwalne zdjęcia i pocztówki, ogromne wrażenie zrobiły na nas albumy i książki z XIX wieku. 


Pani Marta Pawlik Flisikowska ( fot. Aleksander i Igor)



Albumy i pocztówki z XIX wieku ( fot. Aleksander i Igor)


Archiwum PAN (fot. Aleksander i Igor)



                 Wielka Synagoga Gdańska powstała w latach 1885-87 i sąsiadowała z Dworem Miejskim przy ul. An der Reitbahn (obecnie ulica Bogusławskiego), a jej ogromna kopuła stała się jednym z charakterystycznych elementów panoramy Gdańska przełomu XIX i XX w. Świątynia była nie tylko miejscem modłów, ale również centrum kultury i sztuki gdańskich Żydów. Na szczególną uwagę zasługuje wprowadzenie muzyki organowej powstającej na potrzeby liturgii w Wielkiej Synagodze, powstały w ten sposób muzyczny „styl gdański” jest po dziś dzień znany i kultywowany w wielu rozsianych po świecie żydowskich wspólnotach. Za jego prekursora uważa się m.in. kantora z Wielkiej Synagogi Louisa Lewandowskiego.
     
Wielka Synagoga (fot. archiwum Igora Dzierzęckiego)
źródło: Echt S., Dzieje Żydów gdańskich, Gdańsk 2012

 
 Pocztówka wydana przez Reinicke &Rubin 1906 rok
  

                   Niestety po dojściu do władzy nazistów w 1938 roku wzmogły się wystąpienia antysemickie. Ograniczono prawa gdańskich Żydów (również obywateli polskich), napadano na ich sklepy, domy i świątynie. Podobny los spotkał też Wielka Synagogę.  15 kwietnia 1939 roku odbyło się ostatnie nabożeństwo. Wkrótce po nim naziści otoczyli budynek murem z napisem: "Przybądź kochany maju i uwolnij nas od Żydów". 2 maja 1939 roku władze nazistowskie przystąpiły do rozbiórki Wielkiej Synagogi  

                      
"Komm lieber Mai und mache von Juden uns jetz frei”
"Przybądź kochany maju i uwolnij nas od Żydów" ( fot. archiwum Igora Dzierzeckiego)


               Szczerze mówiąc, im więcej wiemy o dawnych mieszkańcach naszego miasta, tym lepiej rozumiemy ile mamy szczęścia, że możemy chodzić do szkoły, spotykać się z kolegami i po prostu cieszyć się codziennym życiem w kraju wolnym od rasowej nienawiści i wojennej zagłady.
Archiwum PAN-u (fot. Aleksander i Igor)

Pozdrawiamy Was
Aleksander i Igor - poszukiwacze5a

                                             






Wyjątkowi gdańscy Żydzi: Simon Anker

         Nazwisko Simon Anker było mi zupełnie nieznane. Zaciekawiło mnie, dlaczego nazwano go ,,zbożowym królem".

     Dowiedziałem się z różnych źródeł, że był kupcem pochodzenia Żydowskiego, który przybył do Gdańska z rodziną około roku 1880.  Założył własną firmę zajmującą się handlem zbożem i jego przetworami oraz eksportem i importem. Ze względu na rozmach jego przedsiębiorstwa nazwany został właśnie ,,zbożowym królem".

       Na Wyspie Spichrzów znajdowało się 6 jego spichlerzy, niektóre o egzotycznych nazwach np.Drzewo Kawowe i Drzewo Palmowe. Przy ul.Rycerskiej (Rittergsse 7-8) zbudowana została w 1916 roku ,,Gdańska Fabryka Chleba" (Anker Simon Brotfabrik).

źródło: www.gdansk.pl/urzad/turystyka

      Po tym największym kupcu branży zbożowej w Gdańsku pozostały następujące pamiątki: elewator zbożowy w porcie używany do dzisiaj, na fasadzie budynku należącego obecnie do Muzeum Archeologicznego zachowały się inicjały ,,A.S.B." co oznacza ,,Anker Simon Brotfabrik".     
                
      Simon Anker włączył się także w działalność społeczną. W 1900 roku został członkiem Zgromadzenia Reprezentantów gminy synagogalnej, a w 1909 wszedł do Korporacji Kupców. Mieszkał w tym czasie w willi obecnie przy  Silberhütte (ul.Hucisko).
W 1922 roku obchodził uroczyście 50-lecie ślubu.


Simon Anker z żoną.
źródło: www.gdansk.pl/urzad/turystyka

       Mieszkając w Gdańsku, właściwie na każdym kroku spotykamy się z ciekawą historią. Dowiedziałem się też, że synowie Ankera działali w zarządach wielu miejscowych banków i firm.

     W 1938 roku władze niemieckie zmusiły całą rodzinę do sprzedaży majątku za symboliczną kwotę i emigracji do USA i Wielkiej Brytanii.

                                                                                                        Kuba B.

niedziela, 6 marca 2016

Synagoga we Wrzeszczu



                4 marca 2016 roku wyruszyliśmy na umówione spotkanie do Synagogi. Budynek znajduje się w dzielnicy Gdańsk-Wrzeszcz przy ul. Partyzantów 7, dawniej Mirschauerweg. Po Synagodze oprowadzał nas wiceprzewodniczący Gminy Żydowskiej - Pan Michał Rucki.

Synagoga ul. Partyzantów 7 (fot .Aleksander i Igor)
    

              Dowiedzieliśmy się, że Synagoga została zbudowana w latach 1926-1927 i powstała dzięki staraniom Wrzeszczańskiej Gminy Synagogalnej, która dążyła do oddzielenia się od Gminy Gdańskiej. Jej otwarcie nastąpiło 25 września 1927 roku, a za jej twórcę uznaje się radcę - Gustawa Zendera. Sama budowla powstała na planie krzyża greckiego i nawiązuje do świątyń renesansowych. Dawniej w środkowej części synagogi znajdowała się sala modlitewna, we wnękach było 12 okien, co symbolizowało 12 plemion Izraela.


Reprodukcje archiwalne gdańskiej Synagogi (fot. rep. Łukasz Głowala)

                Budynek przetrwał II wojnę światową i kiedy dowiedzieliśmy się,  że jest jedyną Synagogą w Gdańsku -  poczuliśmy się wyjątkowo. Od naszego przewodnika usłyszeliśmy     o wydarzeniach związanych z samą Synagogą i różnych kolejach losu mieszkańców narodowości żydowskiej na terenie Gdańska. Synagoga nie zawsze była tylko miejscem modlitwy, okazało się, że w roku 1952 budynek został przekazany Państwowej Średniej Szkole Muzycznej, która całkowicie zmieniła wygląd wewnętrzny i charakter budynku. W roku 1987 Synagoga została zamieszczona na liście zabytków.


 Aron ha-kodesz zasłonięty aksamitnym parochetem z wyhaftowaną gwiazdą Dawida - tu przechowuje się zwój Tory
 (fot. Aleksander i Igor)

Obecne wnętrza Synagogi - sala modlitewna (fot. Aleksander i Igor)

               Dopiero w 2006 roku Synagoga wróciła w całości do pierwotnego właściciela czyli Gminy Żydowskiej. Obecnie poza podstawowym przeznaczeniem, organizuje się  tu również koncerty oraz  imprezy o tematyce żydowskiej.  Podczas wizyty w Synagodze mogliśmy zobaczyć wystawę poświęconą społeczności żydowskiej Gdańska, poznać ich losy do czasu wielkiej emigracji w roku 1951.





 Przedmioty codziennego użytku , gazety, zdjęcia - obecna wystawa poświęcona dawnym mieszkańcom Gminy Żydowskiej      (fot. Aleksander i Igor)

 
             Spotkanie z Panem Ruckim było bardzo interesujące. Polecamy odwiedzenie Synagogi wszystkim osobom zainteresowanym tematyką Żydów gdańskich oraz historią Gdańska, tym bardziej, iż dostaliśmy zaproszenie dla całej klasy 5A.



Wędrówka śladami Żydów gdańskich tak nam się spodobała, że w najbliższy poniedziałek wybieramy się do Państwowej Akademii Nauk, by dalej poznawać Ich historię.
          Czekajcie na naszą relację.
          Aleksander i Igor


         

sobota, 5 marca 2016

Wilhelm Theater

      Poszukując śladów żydowskich w Gdańsku, natrafiłem na informacje o Wilhelm Theater, którego właścicielami byli Żydzi. Był on też licznie i chętnie odwiedzany przez publiczność żydowską.


Na mapie zaznaczony jest Wilhelm Theater.
źródło: forum.dawnygdansk.pl

    Przy ul. Langgarten (Długie Ogrody) mieścił się Selonke-Theater, który w roku 1877 zmienił nazwę na Wilhelm-Theater. Stary właściciel z powodu bankructwa musiał sprzedać teatr, a kupił go syn szynkarza pan Carl Gustav Hermann Meyer. Od roku 1890 do roku 1920 zmieniono właściciela, a został nim brat poprzedniego, Hugo Meyer, który, w latach 1920-1933 sprzedał teatr niejakiemu Paulowi Bonsmannowi.


Pocztówka z widokiem na Wilhelm Theater z 1904 r., wysłana przez właściciela teatru.
źródło: Echt S., Dzieje Żydów gdańskich, Gdańsk 2012

    Nowy właściciel starał się unowocześnić budynek montując oświetlenie elektryczne. Na parterze stały stoły restauracyjne, gdzie sprzedawano dania oraz napoje. Teatr był rozrywkowy i popularny, a przeważały w nim opery kameralne, komedie oraz balet. W repertuarze znalazły się np. Księżniczka czardasza. Oraz odbywały się tam turnieje bokserskie, imprezy komercyjne i pokazy mody. Nawet podczas I wojny światowej teatr nadal funkcjonował, ale zmienił się jego repertuar na poważniejszy. W 1930 r. budynek został przebudowany przez architekta Harrego Brettschneidera. Rankiem 7 VI 1933 Teatr doszczętnie spłonął. Dotychczas nikt go nie odbudował.


Wnętrze teatru.
źródło: źródło: Echt S., Dzieje Żydów gdańskich, Gdańsk 2012

     Obecnie po teatrze nie ma śladu. Na jego miejscu znajduje się parking i garaże przed blokiem z numerem 26 przy ul. Długie Ogrody.


Tu mieścił się Wilhelm Theater. 


                                                                             Cyprian


niedziela, 28 lutego 2016

Schody Hańby

    Zainteresowana tajemniczym hasłem, wyruszyłam na poszukiwania Schodów Hańby.

   Schody Hańby, jak sama nazwa wskazuje. nie należą do najbardziej chlubnych elementów historii Gdańska. Przez dekady, schody znajdujące się przy ul. Jaśkowa Dolina (Jäschkental) między numerami 71 i 73, prowadzące na wzgórze gdańskiego lasu, tworzone były przez płyty nagrobkowe gdańskich żydowskich rodzin, między innymi grobowiec rodziny Gramowskich czy macewa 19-letniej Charlotty Hoebner. Płyty leżały inskrypcjami do dołu, tak więc Gdańszczanie nie mieli pojęcia, że stąpają po czymś tak ważnym i godnym szacunku. 

żródło :forum.dawnygdansk.pl


      W 2004, kiedy zorientowano się, co kryją Schody Hańby, część płyt, która wyraźnie wskazywała na to że jest to płyta nagrobkowa,  została zabrana i przeniesiona na pobliski cmentarz Srebrzysko. Puste miejsca zostały zastąpione zwykłym kamieniem. 

żódło: www.trojmiasto.wyborcza.pl

    Historia Schodów Hańby ostatecznie zakończyła się w 2014 roku, kiedy to schody zostały całkowicie wyremontowane, a po kamiennych stopniach zbudowanych z płyt nagrobnych nie zostało śladu, co widać na poniższym zdjęciu.

    Dziś pamięć o Schodach Hańby pozostaje jedynie we wspomnieniach i sercach Gdańszczan, a płyty nagrobkowe znajdują się na Cmentarzu Srebrzysko. 


Natalia               

poniedziałek, 22 lutego 2016

Krótka historia Żydów Polskich

Parę dni temu byłam z rodzicami w Warszawie. Zatrzymaliśmy się na ul. Złotej 56. Do tej pory zachowały się tu mury Getta Żydowskiego tz. getta małego zamieszkałego przez arystokrację żydowską












Getto duże znajdowało się trochę dalej na jego terenach znajduje się muzeum Polin.

Muzeum Historii Żydów Polskich





Serdecznie polecam wszystkim odwiedzenie tego miejsca.

Bardzo miła pani Julia Chimiak przewodnik specjalista ds. edukacji, oprowadziła nas po ponad tysiącletniej historii Żydów Polskich.

Na początku usłyszeliśmy legendę Polin.

Polin po hebrajsku oznacza "Polska", ale również "tutaj odpocznij".

Żydzi w średniowieczu uciekali przed prześladowaniami doznawanymi w Europie Zachodniej. W poszukiwaniu bezpiecznego miejsca kierowali się na wschód. Zarządzili post i błagali Boga by ich ratował. Wtedy z nieba spadły karteczki, na których było napisane " idźcie do Polski i tam znajdziecie spokój". Kiedy Żydzi dotarli na tereny polski w lasach śpiewały ptaki "Po-lin! Po-lin! Gdy spojrzeli na drzewa, zdawało im się, że do każdej gałązki przyczepione są kartki Gemary. Znaleźli więc nowe miejsce na osiedlenie się i rozwój swojej duchowości.


Do polski przybyli Żydzi Aszkenazyjscy. Pierwsze wzmianki pisane pochodzą od podróżnika handlowca kupca Żyda sefardyjskiego z Hiszpanii Ibrahima ibn Jakuba.


Żydzi w Polsce nie mogli osiedlać się w miastach, nie mogli należeć do cechów i nie mogli zajmować się rolnictwem. Mogli zajmować się lichwą. Zazwyczaj więc zajmowali się handlem, rzemiosłem.


Od XI w jeżeli posiadali zgodę Książęcą mogli zamieszkiwać w podgrodziach. Często doradzali im w sprawach finansowych.


Żydzi mogli za zgodą władców wybijać monety brakteaty (z literami hebrajskimi).





Na drzwiach gnieźnieńskich też znajdziemy wizerunek Żydów (charakterystyczne nakrycie głowy).






W XIII w spisano akt prawny tz. Statut Kaliski. Składał się z 36 punktów. Między innymi na jego mocy Żydzi mieli swobodę wyznania, podróżowania, handlu. Gwarantowano im bezpieczeństwo.





Na mocy statutu Kaliskiego nie można było niszczyć cmentarzy żydowskich. Najstarsza płyta nagrobna (czyli macewa) znajduje się we Wrocławiu i pochodzi z 1203r. (4963 roku hebrajskiego)





Kalendarz hebrajski liczy się od stworzenia pierwszych ludzi. Obecnie mamy 5776 rok i skończy się on we wrześniu.





Najważniejszymi Żydowskimi ośrodkami w Polsce stają się Poznań, Lublin, Lwów i Kraków.



Koło Krakowa w Kazimierzy (dziś dzielnica miasta)w XVI w. powstaje Jesziwa (religijna szkoła wyższa) i drukarnia hebrajska.







W Lublinie od roku 1580 zaczyna działać Sejm Czterech Ziem , centralny organ samorządu Żydów Korony Królestwa Polskiego i Rzeczypospolitej. Kompetencje sejmu żydowskiego były szerokie, ale głównie debatowano nad wysokością podatków, opłat skarbowych, wyjaśniania sporów.



 ....a teraz trochę o Gdańsku.



Żydzi nie mogli mieszkać w Gdańsku. Mieszkali w okolicznych majątkach.

Jeżeli za bogatym Żydem wstawił się król lub magnat zdarzało się, że mógł zamieszkać w mieście. Kupcy żydowscy przybywali na barkach i głównie handlowali zbożem i drewnem.





 oto listy Żydów którzy mogli wjechać do Gdańska




Zmieniło się wszystko 1793r (czyli II rozbiór Polski)



Od tego czasu Żydzi mogli już mieszkać w Gdańsku. Przestały działać wszelkie traktaty.

W latach 1807-1814 obowiązuje Kodeks Napoleona na mocy którego prawa Żydów są zrównane z innymi.


W XVIII w. wędrowny kaznodzieja Izeaek ben Eliezer Baal Szem Towa czyli BeSzT odchodzi od ortodoksji w stronę mistycyzmu. Najważniejsza ma być modlitwa, afirmacja życia kontakt z Bogiem przez taniec i śpiew. Tworzy się ruch odnowy religijnej na Podolu, chasydyzm. Pojawiają się Żydzi nazywani Chasydami.


W Warszawie w 1878r. otwarto Wielką Synagogę. Kazania odbywały się tu po polsku a obrzęd odbywał się po hebrajsku. Kobiety zasiadały w osobnej galerii.




W polskim Wilnie działa od 1924r. Żydowski Instytut Muzyki.


Od 1925 r Yivo Żydowski Instytut Nauk. Od 1940 r. ma siedzibę w Nowym Yorku. Stworzony została przez grupę intelektualistów żydowskich, zainteresowanych badaniem i rozwojem kultury tworzonej w języku jidysz. Instytut organizował wystawy i wykłady wielu wybitnych osobistości, zajmował się zbieraniem i opracowywaniem materiałów naukowych, prowadził badania nad językiem, kulturą i folklorem, a także wspierał programy badawcze.


W 1939r. wybucha II wojna światowa . Jest to straszliwy czas dla Polaków i Żydów. Ucieczka, getta, obozy koncentracyjne.


Jak wielu ich wymordowano. Jest to tak straszne i okrutne.


Obejrzyjcie film Pianista, a wiele zrozumiecie!!!


By nie kończyć tak strasznie powiem że od 1989r. w naszym kraju wiele się zmieniło.

Sam fakt że powstało takie muzeum świadczy o tym, że możemy żyć obok siebie wzajemnie się ubogacając swoją kulturą.

                                                                                Kasia